OK, OK. Ik geef het toe. Ik ben soms een chaoot. Maar daar kan ik zelf niet veel aan doen. Ik ben gewoon het slachtoffer van mijn perfectionisme. Mijn drang om dingen perfect af te werken en mijn focus op details doen me alles rond me vergeten. Ik zit dan zo ‘in’ mijn project dat al de rest eraan moet geloven.
Inkomende post belandt op een stapeltje. Kleren worden snel over stoelen gegooid. De was blijft urenlang nat in de machine. Het kookeiland krijgt een stiefmoederlijke beurt. Ik kan nog wel even doorgaan zo, maar ik denk dat je het idee wel hebt begrepen.
Alles rondom me staat on hold. Tot ik er zelf té ambetant van word. En weer uuuren nodig heb om mijn interieur terug toegankelijk te maken voor bezoekers.
Geen nieuws is … geen nieuws
Maar toch. Zelfs in de meest rommelige toestand van ons huisje vind ik de meeste dingen in geen tijd terug (op enkele uitzonderingen na, maar die tellen niet mee). En staat er iets niet op zijn gebruikelijke plaats, dan heb ik het direct gespot. Mijn man noemt dat smalend toeval. Maar dat is het niet. Oh nee. Het is een wetenschappelijk bewezen iets.
Het heeft namelijk allemaal te maken met ons brein. Dat werkt als een soort van radar. Alles wat we zien en wat we horen, vergelijken we met wat we al kennen. Bij alle nieuwe indrukken scannen we onze hersencellen naar opgeslagen informatie. Bliksemsnel. En onbewust. We hebben het zelf niet door.
Niks nieuws?
Fjoew, wat een geruststelling.
Alles blijft bij het veilige oude vertrouwde.
Pikte je brein niks nieuws op? Fjoew, wat een geruststelling. Want dat betekent dat alles bij het veilige oude vertrouwde blijft. Zoals we het graag hebben, (luie) gewoontebeesten als we zijn. Geen nieuws is letterlijk … geen nieuws. We staan er dan ook niet bewust bij stil. Ons brein kan weer zalig in slaap sukkelen.
Focus op nieuwe dingen
Hela! Nog even wakker blijven. Want wat als er wél iets nieuws te bespeuren valt? Een lamp of vaas die niet meer op z’n plek staan? Een postpakketje in de hoek van de kamer? Dat soort dingen grijpen onmiddellijk onze aandacht. Ze doemen flikkerend op op onze radar. Ons interne alarm gaat af en we reageren alert.
We focussen enkel op nieuwe dingen. Dat is de manier waarop ons brein het hoofd biedt aan de gigantische informatiestroom die we dagelijks verwerken. En het is meteen ook de verklaring waarom ‘nieuw‘ zo’n magisch effect op ons heeft. En ook op je klanten.
Stealth-modus vs straffe koffie
Wil je niet onder de klantenradar vliegen? Wil je vermijden in stealth-modus te gaan? Dan zal je alles uit je corporate kast moeten halen om in beeld te blijven bij je klanten. Maar maak er alsjeblieft geen rommeltje van.
In beeld blijven bij je klanten betekent niet hen zoveel mogelijk bestoken met een chaos aan commerciële boodschappen. Die zijn je klanten op den duur zo ‘moe’. Ze dommelen langzaam in en skippen je berichten zonder er aandacht aan te besteden.
Vergeet daarom een inspiratieloze aanpak. Wat je onderneming nodig heeft, is straffe koffie. Een dagelijkse dosis cafeïne die je klanten alert houdt. Een zalige ervaring waar ze intens van genieten. En waar ze maar al te graag wakker voor blijven.
Maak dus werk van je communicatie. Help je klanten. Daag hen uit. Inspireer. Informeer. Charmeer. Dat is de enige manier om hen niet in slaap te laten sukkelen.